بی وایه. [ وای َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + وایه ) بی ملجاء. بی پناه. ( یادداشت مؤلف ). || بی ضرورت و بدون لزوم و حاجت. ( ناظم الاطباء ). شاید وای و وایه ( وای + هَ ) صورتی باشد از «بای » ریشه مضارع مصدر بایستن.
فرهنگ فارسی
بی ملجا ٠ بی پناه ٠ یا بی ضرورت ٠ و بدون لزوم و حاجت ٠
