بی هیبتی

لغت نامه دهخدا

بی هیبتی. [ هََ / هَِ ب َ ] ( حامص مرکب ) حالت و چگونگی بی هیبت. ملایمت و نرمی. بی صلابتی. مقابل مهابت :
چه بی هیبتی دیدی از شاه روم
که پولاد را نرم دانی چوموم.
نظامی.
رجوع به هیبت شود.

فرهنگ فارسی

حالت و چگونگی بی هیبت . ملایمت و نرمی. بی صلابتی مقابل مهابت .

پیشنهاد کاربران

بپرس