بی ند

لغت نامه دهخدا

بی ند. [ ن ِ دد/ ن ِ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + ند ) بی شبه. بی مانند. رجوع به ند شود.

بن شبه ٠ بی مانند ٠

امیدوار