بی نای بی ریث ( B'nai B'rith International ) ( /bəˌneɪ ˈbrɪθ/ ، عبری: בְּנֵי בְּרִית ' فرزندان عهد ' ) یک سازمان خدماتی یهودی است. بی نای بی ریث اعلام داشته است که به امنیت و تداوم قوم یهود و دولت اسرائیل و مبارزه با یهودی ستیزی و سایر اشکال تعصب متعهد است.
اگرچه ریشه های تاریخی این سازمان از سیستم لژها و واحدهای برادرانه در اواخر قرن نوزدهم سرچشمه می گیرد، با کاهش سازمان های برادرانه در سراسر ایالات متحده، این سازمان به یک سیستم دوپاره متشکل از لژها و واحدها تبدیل شد. [ ۱] الگوی عضویت همانند سایر سازمان های معاصری که از اعضای وابسته تشکیل شده اند، به دریافت حق الزحمه رسمی از اعضا تبدیل شده است. بی نای بی ریث دارای اعضا، واقفان و حامیان در سراسر جهان است.
بی نای بی ریث در ۱۳ اکتبر ۱۸۴۳ توسط ۱۲ مهاجر یهودی آلمانی به رهبری هنری جونز در کافه Aaron Sinsheimer در قسمت پایین ایست ساید شهر نیویورک تأسیس شد. [ ۲] این سازمان نوبنیاد حاصل تلاشی برای سازماندهی یهودیان جامعه محلی برای مقابله با آنچه که آیزاک روزنبورگ، یکی از بنیانگذاران، «وضعیت اسفناک یهودیان در کشور تازه پذیرفته شده ما» نامید، بود. [ ۳] هدف گروه جدید، همان طور که در اساسنامه آن توضیح داده شده است، انجام مراسمات سنتی جوامع یهودی در اروپا بود: «عیادت و مراقبت از بیماران» و «حمایت و کمک به بیوگان و یتیمان». بنیانگذاران آن امیدوار بودند که خدمات سازمان به زودی تمام یهودیان ایالات متحده را در بر بگیرد، اما این اتفاق نیفتاد، زیرا سازمان های یهودی دیگر نیز در همان زمان در حال شکل گیری بودند. [ ۴]
بنیانگذاران آلمانی زبان در اصل سازمان را بی نای بی ریث ( در آلمانی به معنای "برادران عهد" ) [ ۵] نامیدند تا هدف آنها را از نظم برادرانه ای که می تواند برای کل یهودیان آمریکایی آرامش ایجاد کند، منعکس کند. اگرچه جلسات اولیه به زبان آلمانی برگزار می شد، پس از مدت کوتاهی انگلیسی به عنوان زبان رسمی انتخاب شد و نام سازمان بهبی نای بی ریث تغییر یافت. در اواخر قرن بیستم، ترجمه جدیدتر و فراگیرتر «فرزندان میثاق» جایگزین نام قبلی شد.
با وجود شروع به کار در محیطی برادرانه و محلی، بی نای بی ریث به زودی در آغاز راه خود از حقوق یهودیان سخن گفت و از ارتباطات ملی در حال رشد خود به عنوان راهی برای اعمال نفوذ سیاسی به نمایندگی از یهودیان جهان استفاده کرد. برای مثال، در سال ۱۸۵۱، طومارهایی را منتشر کرد که از دانیل وبستر ، وزیر امور خارجه، خواسته بود تا در جریان مذاکرات تجاری در حال انجام، خواستار پایان محدودیت های یهودیان در سوئیس شود. در دهه ۱۹۲۰، بی نای بی ریث با پیوستن به هیئت های یهودی و لابی گری ای که از طریق آن یهودیان آمریکایی به دنبال تأثیرگذاری بر سیاست های عمومی داخلی و خارجی بودند، به فعالیت سیاسی خود ادامه داد. بی نای بی ریث همچنین نقش مهمی در سیاست فراملی یهود ایفا کرد. گسترش بعدی سازمان در سراسر جهان، آن را به مرکز عصبی ارتباطات درون یهودی و تلاش متقابل تبدیل کرد. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاگرچه ریشه های تاریخی این سازمان از سیستم لژها و واحدهای برادرانه در اواخر قرن نوزدهم سرچشمه می گیرد، با کاهش سازمان های برادرانه در سراسر ایالات متحده، این سازمان به یک سیستم دوپاره متشکل از لژها و واحدها تبدیل شد. [ ۱] الگوی عضویت همانند سایر سازمان های معاصری که از اعضای وابسته تشکیل شده اند، به دریافت حق الزحمه رسمی از اعضا تبدیل شده است. بی نای بی ریث دارای اعضا، واقفان و حامیان در سراسر جهان است.
بی نای بی ریث در ۱۳ اکتبر ۱۸۴۳ توسط ۱۲ مهاجر یهودی آلمانی به رهبری هنری جونز در کافه Aaron Sinsheimer در قسمت پایین ایست ساید شهر نیویورک تأسیس شد. [ ۲] این سازمان نوبنیاد حاصل تلاشی برای سازماندهی یهودیان جامعه محلی برای مقابله با آنچه که آیزاک روزنبورگ، یکی از بنیانگذاران، «وضعیت اسفناک یهودیان در کشور تازه پذیرفته شده ما» نامید، بود. [ ۳] هدف گروه جدید، همان طور که در اساسنامه آن توضیح داده شده است، انجام مراسمات سنتی جوامع یهودی در اروپا بود: «عیادت و مراقبت از بیماران» و «حمایت و کمک به بیوگان و یتیمان». بنیانگذاران آن امیدوار بودند که خدمات سازمان به زودی تمام یهودیان ایالات متحده را در بر بگیرد، اما این اتفاق نیفتاد، زیرا سازمان های یهودی دیگر نیز در همان زمان در حال شکل گیری بودند. [ ۴]
بنیانگذاران آلمانی زبان در اصل سازمان را بی نای بی ریث ( در آلمانی به معنای "برادران عهد" ) [ ۵] نامیدند تا هدف آنها را از نظم برادرانه ای که می تواند برای کل یهودیان آمریکایی آرامش ایجاد کند، منعکس کند. اگرچه جلسات اولیه به زبان آلمانی برگزار می شد، پس از مدت کوتاهی انگلیسی به عنوان زبان رسمی انتخاب شد و نام سازمان بهبی نای بی ریث تغییر یافت. در اواخر قرن بیستم، ترجمه جدیدتر و فراگیرتر «فرزندان میثاق» جایگزین نام قبلی شد.
با وجود شروع به کار در محیطی برادرانه و محلی، بی نای بی ریث به زودی در آغاز راه خود از حقوق یهودیان سخن گفت و از ارتباطات ملی در حال رشد خود به عنوان راهی برای اعمال نفوذ سیاسی به نمایندگی از یهودیان جهان استفاده کرد. برای مثال، در سال ۱۸۵۱، طومارهایی را منتشر کرد که از دانیل وبستر ، وزیر امور خارجه، خواسته بود تا در جریان مذاکرات تجاری در حال انجام، خواستار پایان محدودیت های یهودیان در سوئیس شود. در دهه ۱۹۲۰، بی نای بی ریث با پیوستن به هیئت های یهودی و لابی گری ای که از طریق آن یهودیان آمریکایی به دنبال تأثیرگذاری بر سیاست های عمومی داخلی و خارجی بودند، به فعالیت سیاسی خود ادامه داد. بی نای بی ریث همچنین نقش مهمی در سیاست فراملی یهود ایفا کرد. گسترش بعدی سازمان در سراسر جهان، آن را به مرکز عصبی ارتباطات درون یهودی و تلاش متقابل تبدیل کرد. [ ۶]
wiki: بی نای بی ریث