زنبور درشت بی مروت را گوی
باری چو عسل نمیدهی نیش مزن.
سعدی.
کان بداخلاق بی مروت راسنگ بر سر زدن سزاوار است.
سعدی ( کلیات سعدی ، مصفا ص 811 ).
بر در ارباب بی مروت دنیاچند نشینی که خواجه کی بدر آید.
حافظ.
مرو بخانه ارباب بی مروت دهرکه گنج عافیتت در سرای خویشتن است.
حافظ.
- امثال :طبیب بی مروت خلق را رنجور میخواهد
گدا بهر طمع فرزند خود را کور می خواهد.
رجوع به مروت و مروءة شود.