بی مدرک

لغت نامه دهخدا

بی مدرک. [ م َ رَ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + مدرک ) بی دلیل و برهان. بدون بیّنه. رجوع به مدرک شود.

فرهنگ فارسی

بی دلیلی . فقدان برهان . عدم مستند و مدرک .

پیشنهاد کاربران

بپرس