بی مثلی

لغت نامه دهخدا

بی مثلی. [ م ِ ] ( حامص مرکب )بی مانندی. بی عدیلی. بی همتایی. بی بدیلی :
دری دیدم بکیوان برکشیده
به بی مثلی جهان مثلش ندیده.
نظامی.

فرهنگ فارسی

بی مانندی . بی عدیلی . بی همتایی . بی بدیلی .

پیشنهاد کاربران

بپرس