بی مالی

لغت نامه دهخدا

بی مالی. ( ص مرکب ) فقر. نداشتن ثروت و مال. تهیدستی. ناداری :
شد ز بی مکسبی و بی مالی
ملک شه از مؤدیان خالی.

نظامی.

فقر . نداشتن ثروت و مال . تهیدستی . ناداری .

بیماری در زبان ملکی گالی بشکرد