بی مال

لغت نامه دهخدا

( بی مآل ) بی مآل. [ م َ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + مآل ) بی انجام ، و در کاری گویند که عاقبت آن محمود نباشد. ( ناظم الاطباء ).

بی انجام و در کاری گویند که عاقبت آن محمود نباشد .

propertyless (صفت)

بی خاصیت، بیمال

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید