بی فیض. [ ف َ / ف ِ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + فیض ) بی خیر. کسی که فایده ونیکی او به دیگران نرسد و از وجود وی فایده برای کسی مترتب نگردد. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به فیض شود.
فرهنگ فارسی
بی خیر کسیکه فایده و نیکی او بدیگران نرسد و از وجود وی فایده برای کسی مترتب نگردد .
