بی فَک ماهی یا خانواده مخاطی واران ( نام علمی: Myxinidae ) نام یک تیره از superclass بی آروارگان است.
بدن این مارماهی با غدد ویژه ای پوشانده شده است که می تواند گل و لجن های چسبنده ای منتشر کند. در واقع یک مارماهی دهان گرد، به تنهایی می تواند لجنهای زیادی را در یک زمان تولید کند و حیات مارماهی های دهان گرد هم کاملاً با این مواد چسبناک تولیدی در ارتباط می باشد. بعضی از انواع بی فک ماهی ها پولک دارند. مارماهی دهان گرد جمجمه ناقصی دارد و در کل فاقد ستون فقرات است. اسکلت آن ها به طور کامل از غضروف ساخته شده است. چشم های این موجود ضعیف هستند و در واقع قدرت بینایی خوبی ندارند؛ اما از حس بویایی قوی ای برخوردارند و این حس شامه قوی به آن ها در پیدا کردن غذا در تاریکی دریای عمیق کمک می کند. مارماهی دهان گرد در اعماق اقیانوس اطلس و تا حد اکثر ۵۶۰۰ فوت ( حدود ۱۸۰۰ متر ) زندگی می کنند.
جالب است بدانید که مارماهی دهان گرد زمانی که با شکارچیان مواجه می شود با استفاده از این لجن و ماده چسبناک از خود محافظت می کند؛ و بعد از اینکه خطر را از خود دور کرد ترفند جالبی را برای پاک کردن این لجن ها از بدن خود اجرا می کند؛ به این صورت که مارماهی خود را گره می زند و بعد تلاش می کند به وسیلهٔ پیچ و تابی که به بدن خود می دهد گره را باز کرده و گل و لجن و مواد چسبناک را از بدن خود پاک کند.
بی فک ماهی به طور معمول حدود ۵۰ سانتی متر ( ۱۹٫۷ اینچ ) طول دارد. بزرگ ترین گونه شناخته شده Eptatretus goliath است که ۱۲۷ سانتی متر ( ۴ فوت ۲ اینچ ) برای آن به ثبت رسیده است، در حالی که Myxine kuoi و Myxine pequenoi به نظر می رسد حداکثر به ۱۸ سانتی متر ( ۷٫۱ اینچ ) طول برسند. دیده شده است که بعضی از آنها به اندازه ۴ سانتی متر ( ۱٫۶ اینچ ) هستند.
بی فک ماهی ها بدن های کشیده یا مارماهی مانندی داشته و دم های پارویی دارند. پوست برهنه است و مانند یک جوراب کاملاً گشاد بدن را می پوشاند. آنها دارای جمجمه های غضروفی هستند ( اگرچه قسمت اطراف مغز در درجه اول از غلاف رشته ای تشکیل شده است ) و ساختارهایی مانند دندان از کراتین تشکیل شده است. رنگ آنها به گونه هایشان بستگی دارد، از صورتی تا آبی - خاکستری متغیر هستند و ممکن است لکه ها یا خال های سیاه یا سفید داشته باشند. چشم ها یک نقطه چشمی ساده بوده، نه چشمی که بتواند تصاویر را تحلیل کند. بی فک ماهی ها فاقد باله واقعی هستند و دارای شش یا هشت زایدهٔ ریش مانند در اطراف دهان بوده و یک سوراخ بینی دارد. به جای اینکه فکها را به صورت عمودی، مانند ناثوستوماتا ( مهره داران دارای فک ) حرکت کنند، فک آنها به صورت افقی حرکت کرده و فک آنها دارای برآمدگی های دندان مانندی است که برای بیرون کشیدن غذا به کار می رود. دهان بی فک ماهی ها دارای دو جفت دندان شاخی و شانه ای شکل روی صفحه غضروفی است که کشیده و جمع می شود. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبدن این مارماهی با غدد ویژه ای پوشانده شده است که می تواند گل و لجن های چسبنده ای منتشر کند. در واقع یک مارماهی دهان گرد، به تنهایی می تواند لجنهای زیادی را در یک زمان تولید کند و حیات مارماهی های دهان گرد هم کاملاً با این مواد چسبناک تولیدی در ارتباط می باشد. بعضی از انواع بی فک ماهی ها پولک دارند. مارماهی دهان گرد جمجمه ناقصی دارد و در کل فاقد ستون فقرات است. اسکلت آن ها به طور کامل از غضروف ساخته شده است. چشم های این موجود ضعیف هستند و در واقع قدرت بینایی خوبی ندارند؛ اما از حس بویایی قوی ای برخوردارند و این حس شامه قوی به آن ها در پیدا کردن غذا در تاریکی دریای عمیق کمک می کند. مارماهی دهان گرد در اعماق اقیانوس اطلس و تا حد اکثر ۵۶۰۰ فوت ( حدود ۱۸۰۰ متر ) زندگی می کنند.
جالب است بدانید که مارماهی دهان گرد زمانی که با شکارچیان مواجه می شود با استفاده از این لجن و ماده چسبناک از خود محافظت می کند؛ و بعد از اینکه خطر را از خود دور کرد ترفند جالبی را برای پاک کردن این لجن ها از بدن خود اجرا می کند؛ به این صورت که مارماهی خود را گره می زند و بعد تلاش می کند به وسیلهٔ پیچ و تابی که به بدن خود می دهد گره را باز کرده و گل و لجن و مواد چسبناک را از بدن خود پاک کند.
بی فک ماهی به طور معمول حدود ۵۰ سانتی متر ( ۱۹٫۷ اینچ ) طول دارد. بزرگ ترین گونه شناخته شده Eptatretus goliath است که ۱۲۷ سانتی متر ( ۴ فوت ۲ اینچ ) برای آن به ثبت رسیده است، در حالی که Myxine kuoi و Myxine pequenoi به نظر می رسد حداکثر به ۱۸ سانتی متر ( ۷٫۱ اینچ ) طول برسند. دیده شده است که بعضی از آنها به اندازه ۴ سانتی متر ( ۱٫۶ اینچ ) هستند.
بی فک ماهی ها بدن های کشیده یا مارماهی مانندی داشته و دم های پارویی دارند. پوست برهنه است و مانند یک جوراب کاملاً گشاد بدن را می پوشاند. آنها دارای جمجمه های غضروفی هستند ( اگرچه قسمت اطراف مغز در درجه اول از غلاف رشته ای تشکیل شده است ) و ساختارهایی مانند دندان از کراتین تشکیل شده است. رنگ آنها به گونه هایشان بستگی دارد، از صورتی تا آبی - خاکستری متغیر هستند و ممکن است لکه ها یا خال های سیاه یا سفید داشته باشند. چشم ها یک نقطه چشمی ساده بوده، نه چشمی که بتواند تصاویر را تحلیل کند. بی فک ماهی ها فاقد باله واقعی هستند و دارای شش یا هشت زایدهٔ ریش مانند در اطراف دهان بوده و یک سوراخ بینی دارد. به جای اینکه فکها را به صورت عمودی، مانند ناثوستوماتا ( مهره داران دارای فک ) حرکت کنند، فک آنها به صورت افقی حرکت کرده و فک آنها دارای برآمدگی های دندان مانندی است که برای بیرون کشیدن غذا به کار می رود. دهان بی فک ماهی ها دارای دو جفت دندان شاخی و شانه ای شکل روی صفحه غضروفی است که کشیده و جمع می شود. [ ۱]
wiki: بی فک ماهی