بی فضل

لغت نامه دهخدا

بی فضل. [ ف َ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + فضل ) آنکه فضیلت و علم ندارد :
بی فضل کمتری تو ز گنجشکی
ور از نژاد جعفر طیاری.
ناصرخسرو.
رجوع به فضل شود.

فرهنگ فارسی

آنکه فضیلت و علم ندارد

پیشنهاد کاربران

بپرس