بی فرزندی

/bifarzandi/

لغت نامه دهخدا

بی فرزندی. [ ف َزَ ] ( حامص مرکب ) فرزند نداشتن. دارای فرزند نبودن :رقبة؛ بی فرزندی. ذیل ؛ بی فرزندی زن. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

فرزند نداشتن دارای فرزند نبودن رقبه بی فرزندی .

پیشنهاد کاربران

بپرس