بی غایت

لغت نامه دهخدا

بی غایت. [ ی َ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + غایت ) بی پایان. بی نهایت. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) || بسیار. ( ناظم الاطباء ). رجوع به غایت شود.

فرهنگ فارسی

بی پایان . بی نهایت . یا بسیار .

پیشنهاد کاربران

بپرس