بی عنایت. [ ع ِ ی َ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + عنایت ) بی شفقت و نامهربان. ( آنندراج ). درشت و بی مروت. بی اهتمام. بی علاقه. ( ناظم الاطباء ). بی توجه : بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم یارب مباد کس را مخدوم بی عنایت.حافظ.رجوع به عنایت شود.
