بی عفاف

لغت نامه دهخدا

بی عفاف. [ ع َ / ع ِ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + عفاف ) ناپاکی. که پاکدامن نیست. رجوع به عفاف شود.

ناپاکی . که پاکدامن نیست .

unchaste (صفت)

بی عفت، الوده دامن، بی عفاف

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید