بی عزت

لغت نامه دهخدا

بی عزت. [ ع ِزْ زَ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + عزت ) ذلیل و خوار. ( ناظم الاطباء ). بی احترام. و رجوع به عزت شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس