بی طرفدار. [ طَ رَ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + طرف + دار ) آنکه طرف و جانب کسی را نگیرد و تعصب از وی نکشد. ( ناظم الاطباء ). || آنکه طرفدار و موافق ندارد. بی حامی.
