بی صاحب. [ ح ِ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + صاحب ) بی خداوند. که مالک ندارد. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به صاحب شود. || نوعی نفرین ، مخفف بی صاحب مانده. ( یادداشت مؤلف ).
فرهنگ فارسی
۱ - آنکه صاحب ندارد آنکه مالک ندارد ۲ - بی یار و یاور .
پیشنهاد کاربران
بی صاحب را نوعی ناسزا است که به احشام میدهند که خیلی زبون نفهم و چموش هستند اگر به انسان بگن او را به حیوان زبون نفهم تشبیه کرده
