بی شریکی

لغت نامه دهخدا

بی شریکی. [ ش َ ] ( حامص مرکب ) حالت بی شریک. شریک نداشتن. انباز و همتا نداشتن.

فرهنگ فارسی

حالت بی شریک . شریک نداشتن . انباز و همتا نداشتن .

پیشنهاد کاربران

بپرس