بی شرطی

لغت نامه دهخدا

بی شرطی. [ ش َ ] ( حامص مرکب ) اطلاق. ( یادداشت مؤلف ). حالت و کیفیت بی شرط.

فرهنگ فارسی

اطلاق . حالت و کیفیت بی شرط

پیشنهاد کاربران

بپرس