بی شبان. [ ش َ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + شبان ) بی چوپان. بدون نگهبان گله. بی پاسبان رمه : مرو از پس این رمه بی شبان ز هرهایهایی چو اشتر مرم.ناصرخسرو.رجوع به شبان شود.
