بی شاهد

لغت نامه دهخدا

بی شاهد. [ هَِ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + شاهد ) بدون گواه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به شاهد شود.

فرهنگ فارسی

بدون گواه ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس