بی سوک

لغت نامه دهخدا

بی سوک. ( اِخ ) شهرکی است بناحیت پارس از حدود ارگان با نعمت فراخ و هوای خوش. ( حدود العالم ).

شهرکیست بناحیت پارس از حدود ارگان با نعمت فراخ و هوای خوش ٠

غربال در زبان مُلکی گالی ( زبان بومیان رشته کوه مکران در جنوب شرق کشور )