بی سعادت

لغت نامه دهخدا

بی سعادت. [ س َ دَ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + سعادت ) بدبخت و ناشاد و نامراد. ( از آنندراج ). بدبخت و بی نصیب و بی بهره. ( ناظم الاطباء ). رجوع به سعادت شود.

فرهنگ فارسی

بدبخت و ناشاد و نامراد . بدبخت و بی نصیب و بی بهره ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس