بی سران
/bisarAn/
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
بی سَران (acephali)
(برگرفته از واژۀ یونانی akephalos به معنی «بی سر») از تشکل های مذهبی که بر اسقف ها و دیگر سران نخستینِ کلیسای کاتولیک شوریدند. این نام، به ویژه به یعقوبیان افراطی مصر اطلاق می شود که در ۴۸۲م مرجعیت پطرس الکن، بَطریقِ اسکندریه، را رد کردند.
(برگرفته از واژۀ یونانی akephalos به معنی «بی سر») از تشکل های مذهبی که بر اسقف ها و دیگر سران نخستینِ کلیسای کاتولیک شوریدند. این نام، به ویژه به یعقوبیان افراطی مصر اطلاق می شود که در ۴۸۲م مرجعیت پطرس الکن، بَطریقِ اسکندریه، را رد کردند.
wikijoo: بی_سران
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید