بی زادی

لغت نامه دهخدا

بی زادی. ( حامص مرکب ) حالت و چگونگی بی زاد. بی توشه بودن. نداشتن زاد و توشه.

بی زادی. ( حامص مرکب ) بی فرزندی.

فرهنگ فارسی

بی فرزندی

پیشنهاد کاربران

بپرس