بی ریب

لغت نامه دهخدا

بی ریب. [ رَ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + ریب ) بی شک. بی شبهه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به ریب شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) بی شک بدون شبهه .

پیشنهاد کاربران

بپرس