بی روایی. [ رَ ] ( حامص مرکب ) ناروایی.عدم رواج. کساد. بیرونقی بازار. کاسدی : کاسدی و بی روایی از لب و دندانْت بر صدف و درّ و بر شکر زده داری.سوزنی.رجوع به روا شود.
