بی رخصت

لغت نامه دهخدا

بیرخصت. [ رُ ص َ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + رخصت ) بدون اذن. بی اجازه. بی دستوری :
در ازل بر جان خاقانی نهادی مهر مهر
تا ابد بیرخصت خاقان اعظم برمکن.
خاقانی.
رجوع به رخصت شود.

فرهنگ فارسی

بدون اذن ٠ بی اجازه ٠ بی دستوری

پیشنهاد کاربران

بپرس