بی رتبه

لغت نامه دهخدا

بی رتبه. [ رُ ب َ / ب ِ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + رتبه عربی ) بدون درجه و مقام. ( ناظم الاطباء ). فاقد مرتبه و رتبه و مقام. || حقیر و ناکس. فرومایه. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به رتبه شود.

فرهنگ فارسی

بدون درجه و مقام ٠ فاقد مرتبه و رتبه و مقام ٠ یا حقیر و ناکس ٠ فرومایه ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس