بی ذنب. [ ذَ ن َ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + ذنب ) بی دم. بی دمب. که دم ندارد. بی دنبال : مردم از گاو ای پسر پیدا بعلم و طاعتست مردم بی علم و طاعت گاو باشد بی ذنب.ناصرخسرو.رجوع به ذنب شود.