بی دیت

لغت نامه دهخدا

بی دیت. [ ی َ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + دیت ) که دیت ندارد. بی خون بها :
بیدیت است آنکه تو خون ریزیش
بی بدل است آنکه تو آویزیش.
نظامی.
رجوع به دیت شود.

فرهنگ فارسی

که دیت ندارد ٠ بی خون بها

پیشنهاد کاربران

بپرس