بیدوامی

لغت نامه دهخدا

بیدوامی. [ دَ ] ( حامص مرکب ) حالت وچگونگی بیدوام. عدم ثبات. ناپایداری. مقابل دوام.

ناپایداری مقابل دوام .

temporality (اسم)

زودگذری، جسمانیت، عرفیت، بیدوامی، دارایی دینوی، درامد روحانیون

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید