بی دعوی

لغت نامه دهخدا

بیدعوی. [ دَ وا ] ( ص مرکب ، ق مرکب ) ( از: بی + دعوی ) بدون مرافعه. عاری از ادعا و درخواست. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به دعوی شود.

فرهنگ فارسی

بدون مرافعه ٠ عاری از ادعا و درخواست٠

پیشنهاد کاربران

بپرس