بی خطری. [ خ َ طَ ] ( حامص مرکب ) بی بیمی. بدون مخاطره. || بی ارزشی. بی ارجی. بی قدری : ترا فضیلت بر خویشتن توانم دادولیک فضلت نامردمی است و بی خطری.آغاجی.رجوع به معانی خطر شود. || بی مشقتی. بی رنجی.بی زحمتی.