بی خطایی

لغت نامه دهخدا

بی خطایی. [ خ َ ] ( حامص مرکب ) حالت و کیفیت بی خطا. خطا نکردن. اشتباه نکردن :
چون کز تو وفاست بیوفایی
پیش تو خطاست بیخطایی.
نظامی.

فرهنگ فارسی

حالت و کیفیت بی خطا ٠ خطا نکردن ٠ اشتباه نکردن ٠

مترادف ها

inerrancy (اسم)
بی غلطی، بی خطایی، بی لغزشی

پیشنهاد کاربران

بپرس