بی بی نوروز یا بی بی گل افروز در سیستان یک آریا بانو به عنوان بی بی نوروز آمدن نوروز را مژده می دهد. اما در میان مردم تمامی کشورها و اقوامی که جشن نوروز برگزار می کنند معمولاً رسم است که مردها مانند عمو نوروز، حاجی فیروز، 'کاکا نوروز' و غیره و حتی بابانوئل مسیحیان نوید رسیدن نوروز و بهار و سال نو را می دهند.
... [مشاهده متن کامل]
بانو بی بی نوروز در سنت های مردم سیستان مقامی والا و ارجمند دارد و شاید این از منزلت زن حکایت می کند. زن در سیستان موجودی ضعیف نیست بلکه در تاریخ این منطقه، زن انسانی بزرگ که اقتصاد خانه را در دست داشته و دوشادوش مردان به کار و تلاش مشغول است، محسوب می شود. بانو گشسب دختر رستم، گرد آفرید مرزبان ایران، کُردیه خواهر بهرام که مادرش سیستانی بوده، گردآفرید مرزبان سپیددژ که به رزم سهراب رفت و ده ها زن پهلوان و نام آور دیگر سیستانی که در جنگ ها پیشگام بودند نمونه ای از جایگاه و عزت زن است. به همین دلیل پیام آور بهار در سیستان یک زن هست و مردم بر این باورند که این زن در عصر روز قبل از نوروز و سال نو که به روز 'علفه' مشهور است به دعا می نشیند و برای سیستانی ها از درگاه خداوند طلب باران می کند.
در منطقه سیستان، روز قبل از عید را علفه می گویند شاید یا اینکه به دلیل چسبانیدن دسته ای جُوی تازه، سبز و خوشه نزده بر سر در اتاق هاست. شب قبل از عید مردان و زنان حنابندان داشتند و صبح روز علفه حنا را از دست و پاهایشان می شویند، روز علفه کمتر خانه ای است که بوی کلوچه محلی ندهد در این روز همه چیز بوی تازگی می دهد و زمان جوان می شود. روز علفه در سیستان روز گرامی داشتن بی بی نوروز است در این روز بی بی به همه خانه ها سرک می کشد تا ببیند برای استقبال از او چه کرده اند، خانه تمیز و پاکیزه است، لباس نو دارند، نان سال را پخته اند، جلوی اتاق ها علف چسبانده اند، دخترکان دست هایشان را حنا بسته اند، یا از خانه بوی کلوچه می آید.
امروزه در سیستان بجز مادربزرگ ها که عنوان «بی بی» را از آن خود می سازند، و زنان خان و سردار و بزرگان و ریش سفیدان و شکسته بندهای ( حکیم ) یک فامیل نیز و زنان اندیشمند، این عنوان را دارا می شوند؛ بنابراین دادن عنوان «بی بی» به دختران و زنان و مادران بزرگوار سیستانی، پیشینه ای بسیار کهن دارد. در گویش سیستانی برخلاف دیگر جاهای سرزمین اهورایی مان ایران به نوید دهنده نوروز «بی بی نوروز» گفته می شود. در حالیکه در مناطق دیگر واژه «عمونوروز» مُصطلح می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
بانو بی بی نوروز در سنت های مردم سیستان مقامی والا و ارجمند دارد و شاید این از منزلت زن حکایت می کند. زن در سیستان موجودی ضعیف نیست بلکه در تاریخ این منطقه، زن انسانی بزرگ که اقتصاد خانه را در دست داشته و دوشادوش مردان به کار و تلاش مشغول است، محسوب می شود. بانو گشسب دختر رستم، گرد آفرید مرزبان ایران، کُردیه خواهر بهرام که مادرش سیستانی بوده، گردآفرید مرزبان سپیددژ که به رزم سهراب رفت و ده ها زن پهلوان و نام آور دیگر سیستانی که در جنگ ها پیشگام بودند نمونه ای از جایگاه و عزت زن است. به همین دلیل پیام آور بهار در سیستان یک زن هست و مردم بر این باورند که این زن در عصر روز قبل از نوروز و سال نو که به روز 'علفه' مشهور است به دعا می نشیند و برای سیستانی ها از درگاه خداوند طلب باران می کند.
در منطقه سیستان، روز قبل از عید را علفه می گویند شاید یا اینکه به دلیل چسبانیدن دسته ای جُوی تازه، سبز و خوشه نزده بر سر در اتاق هاست. شب قبل از عید مردان و زنان حنابندان داشتند و صبح روز علفه حنا را از دست و پاهایشان می شویند، روز علفه کمتر خانه ای است که بوی کلوچه محلی ندهد در این روز همه چیز بوی تازگی می دهد و زمان جوان می شود. روز علفه در سیستان روز گرامی داشتن بی بی نوروز است در این روز بی بی به همه خانه ها سرک می کشد تا ببیند برای استقبال از او چه کرده اند، خانه تمیز و پاکیزه است، لباس نو دارند، نان سال را پخته اند، جلوی اتاق ها علف چسبانده اند، دخترکان دست هایشان را حنا بسته اند، یا از خانه بوی کلوچه می آید.
امروزه در سیستان بجز مادربزرگ ها که عنوان «بی بی» را از آن خود می سازند، و زنان خان و سردار و بزرگان و ریش سفیدان و شکسته بندهای ( حکیم ) یک فامیل نیز و زنان اندیشمند، این عنوان را دارا می شوند؛ بنابراین دادن عنوان «بی بی» به دختران و زنان و مادران بزرگوار سیستانی، پیشینه ای بسیار کهن دارد. در گویش سیستانی برخلاف دیگر جاهای سرزمین اهورایی مان ایران به نوید دهنده نوروز «بی بی نوروز» گفته می شود. در حالیکه در مناطق دیگر واژه «عمونوروز» مُصطلح می باشد.
