بی بغل. [ بی ب َ غ َ ] ( ص مرکب ) کنایه از مفلس و تهیدست. مرادف کم بغل. ( آنندراج ). فقیر و بینوا و تهیدست. ( ناظم الاطباء ).- بی بغل بودن ؛ بی برگ بودن. ( رشیدی ).
