بی بسی

لغت نامه دهخدا

بی بسی. [ بی ب َ ] ( حامص ) بی مددی وبی یاوری. || عدم کفایت. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

بی مددی و بی یاوری ٠ یا عدم کفایت

پیشنهاد کاربران

بپرس