بی الت

لغت نامه دهخدا

( بی آلت ) بی آلت. [ ل َ ] ( ص مرکب ) بی سلاح. بی ساز جنگ. بی ساز و برگ : تاجیکان سبک مایه بی آلتند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 632 ).
سلاحی و سازی ندارند چست
ز بی آلتان جنگ ناید درست.
نظامی.
و رجوع به آلت شود.

فرهنگ فارسی

( بی آلت ) بی سلاح . بی ساز جنگ . بی ساز و برگ .

پیشنهاد کاربران

بپرس