بگه

لغت نامه دهخدا

بگه. [ ب ِ گ َه ْ ] ( ق مرکب ) بگاه. رجوع به بگاه و انجمن آرا و ناظم الاطباء و آنندراج و غیاث شود.

۱- بوقت بموقع مقابل بیگاه . ۲- صبح زود هنگام فجر . یا بگاه تر. زودتر.

= بگاه

/bagge/ بگاید

( بِگَه ) به گاه؛ زود؛ زودتر از موعد تعیین شده؛ صبح زود؛ به گاه؛ به موقع؛ سر وقت

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید