بگلر

لغت نامه دهخدا

بگلر. [ ب ِ / ب َ ل َ ] ( ترکی ، اِ مرکب ) بیگلر. امیر و بزرگ را گویند. ( آنندراج ). به ترکی امیر و بزرگ را گویند. ( غیاث ). و رجوع به بیگلر شود.

بگلر. [ ب َ ل َ ] ( اِخ )تیره ای از چرام قسمت دوم از اقسام چهار بنیچه ایل جاکی کهگیلویه فارس. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 89 ).

فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) ۱ - امیر . ۲ - بزرگ شهر یا طایفه .

فرهنگ عمید

بزرگ طایفه، امیر.

پیشنهاد کاربران

بگلر= بغ لار ، بیگ لار =بیگلر =بگ لر =
درزبان لکی به معنای// بزرگ ، سرور ، خان ، کدخدا، //می باشد .
بغ - بگ=خدا ، بزرگ ، صاحب
لار/ , لر=ادات جمع ، درزبان لکی وترکی ، نشانه ای برای جمع بستن است .
خان . . . بزرگ . . . . امیر . . . .

بپرس