- بگردبودن ؛ خراب و تباه بودن.
- بگرد رفتن ؛ خراب و تباه شدن. ( غیاث ) ( آنندراج ) :
ز رفتن تو دل خاکسار رفت بگرد
بنای صبر و شکیب و قرار رفت بگرد.
صائب ( از آنندراج ).
ز داغ دل شده روشن چراغ کوکب مابگرد رفت سحر پیش ظلمت شب ما.
ظهوری ( از آنندراج ).
بگرد
لغت نامه دهخدا
- بگردبودن ؛ خراب و تباه بودن.
- بگرد رفتن ؛ خراب و تباه شدن. ( غیاث ) ( آنندراج ) :
ز رفتن تو دل خاکسار رفت بگرد
بنای صبر و شکیب و قرار رفت بگرد.
بگرد رفت سحر پیش ظلمت شب ما.
فرهنگ فارسی
گویش مازنی
جدول کلمات
پیشنهاد کاربران
بهم بِگّرد یعنی عجله کن، بشتاب