بکونه

لغت نامه دهخدا

بکونه. [ ب َ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) بمعنی بکونک است که شمشیر چوبین باشد. ( برهان ) بکونک است. ( از جهانگیری ). رجوع به بکونک شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس