بکشتن

لغت نامه دهخدا

بکشتن. [ ب ِ ک ِ ت َ ] ( مص ) کشتن. بکاشتن :
که هرکس که تخم جفا را بکشت
نه خوش روز بیند نه خرم بهشت.
فردوسی.
و رجوع به کشتن و کاشتن شود.

فرهنگ فارسی

کشتن ٠ بکاشتن

گویش مازنی

/bakoshten/ کشتن - خاموش کردن

پیشنهاد کاربران

بپرس