بکسل

/boksel/

معنی انگلیسی:
towing, tug, tow

فرهنگ معین

(بُ سِ ) [ انگ . ] ( اِ. ) عمل یا فرایند یدک کشیدن یک وسیله نقلیه با وسیلة نقلیة دیگر.

پیشنهاد کاربران

بکسل به معنی فراگیر اتصال است. سیم بکسل وسیله ایست برای اتصال بار قابل حمل به قلاب جرثقیل و یا خودرو و واگن به یدک کش و یا اتصال نقاطی از سازه به تکیه گاه اصلی آن برای مقاوم سازی.
بکسل ( Guy ) [اصطلاح دریانوردی]:طنابها و یا سیم های بکسلی که برای حمایت و نگهداری دکل و بوم مورد استفاده قرار میگیرند .
خودرو بر

بپرس