بکایا

لغت نامه دهخدا

بکایا. [ ب َ ] ( ع اِ ) ج ِ بِکاء. ( منتهی الارب ). ج ِ بکیة. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). ج ، بَکی ٔ. ( منتهی الارب ). رجوع به مفردهای کلمه شود.

فرهنگ فارسی

جمع بکائ . جمع بکیه . جمع بکئ .

پیشنهاد کاربران

بپرس