بکان
لغت نامه دهخدا
بکان. [ ب َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان ایزج بخش اردکان شهرستان شیراز. سکنه آن 104 تن. آب از چشمه و قنات. محصول آنجا غلات ، حبوب. شغل اهالی آن زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).
فرهنگ فارسی
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید