بک لیو

دانشنامه آزاد فارسی

بِک، لِئو (۱۸۷۳ـ۱۹۵۶)(Baeck, Leo)
متکلم یهودی، خاخام (ربّی)، و مورخ آلمانی. از نمایندگان برجستۀ یهودیت متکی به سنت بود. او اصول عقاید خود را در اثر بزرگش جوهر یهودیت (۱۹۰۵) توضیح داد. در ۱۹۳۳ به ریاست جامعۀ یهودیان آلمان انتخاب شد و در این مقام در انتقال بسیاری از کودکان به انگلستان و رهایی آنان از زجر و تعقیب نازی ها کوشید. او را پس از بارها بازداشت سرانجام در اردوگاه کار اجباری تِرِزینشتات زندانی کردند، اما در آن جا نیز به تعلیم اعضای جامعۀ پیرو خود ادامه داد. بک از مهلکۀ هولوکاست (قتل عام یهودیان) جان به در برد و سال های پایانی عمرش را در لندن گذراند. بک در پوزِن (پوزنان کنونی در لهستان) به دنیا آمد. خادم تشکل های دینی یهودی در اُپلِن (۱۸۹۷)، دوسلدورف (۱۹۰۷) و برلین (۱۹۱۲) شد و در برلین به تدریس و سخنرانی در لِئرانشتالت (مدرسۀ دینی یهودیت مترقی) پرداخت. سپس، مدرس کالج هبرو یونیون در امریکا شد. در انگلستان، مؤسسۀ مطالعات یهودی دانشگاه لندن را به افتخار او کالج لئو بِک نامیده اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس